De keuze is reuze, dit hoor ik mijn vader bijna elke dag
zeggen als wij samen boodschappen gaan doen en we moeten bedenken wat we die
dag willen gaan eten. Kookt hij of kook ik of doen we wat makkelijks.
De hoeveelheid keuzes in de supermarkt wordt in het
filmpje van TED dat we ter voorbereiding van het filmpje moesten bekijken als
een metafoor gebruikt “The paradox of choice”. The paradox of choice houdt in,
dat wij als mens te veel luxe keuzes in het leven hebben. We gaan naar de
supermarkt om koek te halen. Waar we vervolgens een schap vol allerlei soorten
koekjes te vinden, maar ook exact dezelfde alleen van een ander merk. Hoe maak
je dan als consument de juiste keuze en hoe weet je nu of je de juiste keuze
heb gemaakt en wat is nou het nut van al die keuzes?
De laatste vraag spreekt mijzelf erg aan wat is het nut?
Word ik er nou blijer of gelukkiger van, als ik voor het ene pak koek ben
gegaan? Overal hebben we eindeloos veel keuzes, het begint al als ik in de ochtend
opsta en voor mijn kledingkast sta, wat
doe ik aan? En vervolgens als ik ga ontbijten, neem ik een cracker of beschuit
of muesli of gewoon een boterham en wat doe ik dan op die boterham? Al die
keuzes word ik er wel echt gelukkiger van?
Zoveel vragen en ik weet er eerlijk gezegd het antwoord
niet op, het college heeft mij wel heel erg aan het denken gezet. Ik heb mezelf
in het aantal keuzes beperkt, door niet alle mogelijkheden af te gaan en gewoon
tevreden zijn met wat ik heb en kan. Niet gaan afvragen of er nog iets beters
is, blij zijn met het vertrouwde en dat ook waarderen.
We worden bedolven onder keuzes maar naar mijn idee maken
al die keuzes je niet gelukkiger of voegt het een extra waarde toe. We vinden
het fijn om uit iets te kunnen kiezen al van jongs af aan. Dat merk ik als ik
aan mijn achterneefje van drie die graag zelf zijn kleren al uitzoekt. Als ik
hem vraag wat hij die dag aan wil en ik laat hem uit zijn gehele kledingkast
kiezen, slaat lichtelijk de paniek toe, want er is dan zoveel keuze bij hem en
zal hij niet in een kwartiertje aangekleed zal zijn. Dus vraag ik hem of hij de
trui met de tijger of met graaf Dracula aan wilt.
Kortom keuzes zijn fijn, maar tot zekere maten. Op het
internet zijn eindeloos veel filmpjes te vinden over mensen die praten over “The
paradox of choice” en de essentie van al die filmpjes is in negen van de tien
gevallen, dat we gelukkiger worden van minder keuzes. In een van de filmpjes
zegt een man: “having more options lead
to greater anxiety”. Deze quote beschrijft voor mij heel duidelijk het
probleem van “The paradox of choice”.
Keuzes.
BeantwoordenVerwijderen“having more options lead to greater anxiety”
Of dit waar is of niet, ligt niet altijd aan het feit dat er veel keuzes zijn, maar ook aan de person zelf. Tenminste dit vind ik. Meestal weet je al wat je niet of juist wilt. Maar helaas laten we ons beinvloeden.
Voorbeeld: Je wilt graag die ene rode broek kopen. Maar misschien vindt mama het niet zo mooi, zusje vind het te ouderwets, en papa die vind de groene mooier. Plotseling vergeet je wat JIJ wilt. Ik zeg niet dat de mening van anderen niet telt, want een broek van bijvoorbeeld 300 euro’s vind ik ook te duur. Ik kan begrijpen dat mijn moeder het niet kan kopen. Deze zijn dus extreme gevallen. Soms kan het gewoon niet anders. Als je een budget van 100 euro’s heb, dan kun je geen broek van 300 euros kopen. Als je om 9 u les hebt, dan kun je het rooster niet veranderen. In zulke gevallen zou ik zeggen dat je slechte keuzes kunt maken, door bijvoorbeeld toch dat ene broek van 300 euro te kopen, en dan geen geld meer overhebt voor de rest van de maand.
Tot slot zou ik zeggen, het is niet per se de grote keuze die we hebben die tot angst leidt, maar meer het feit dat we ons zelf vergeten bij het maken van een keuze. Vaak willen we anderen blij maken, vaak kopen we dingen die we ons niet kunnen veroorloven en noem maar op. Dus ik denk dat “having more options lead to greater anxiety” gedeeltelijk waar is.