De keuze is reuze

De keuze is reuze, dit hoor ik mijn vader bijna elke dag zeggen als wij samen boodschappen gaan doen en we moeten bedenken wat we die dag willen gaan eten. Kookt hij of kook ik of doen we wat makkelijks.

De hoeveelheid keuzes in de supermarkt wordt in het filmpje van TED dat we ter voorbereiding van het filmpje moesten bekijken als een metafoor gebruikt “The paradox of choice”. The paradox of choice houdt in, dat wij als mens te veel luxe keuzes in het leven hebben. We gaan naar de supermarkt om koek te halen. Waar we vervolgens een schap vol allerlei soorten koekjes te vinden, maar ook exact dezelfde alleen van een ander merk. Hoe maak je dan als consument de juiste keuze en hoe weet je nu of je de juiste keuze heb gemaakt en wat is nou het nut van al die keuzes?

De laatste vraag spreekt mijzelf erg aan wat is het nut? Word ik er nou blijer of gelukkiger van, als ik voor het ene pak koek ben gegaan? Overal hebben we eindeloos veel keuzes, het begint al als ik in de ochtend  opsta en voor mijn kledingkast sta, wat doe ik aan? En vervolgens als ik ga ontbijten, neem ik een cracker of beschuit of muesli of gewoon een boterham en wat doe ik dan op die boterham? Al die keuzes word ik er wel echt gelukkiger van?

Zoveel vragen en ik weet er eerlijk gezegd het antwoord niet op, het college heeft mij wel heel erg aan het denken gezet. Ik heb mezelf in het aantal keuzes beperkt, door niet alle mogelijkheden af te gaan en gewoon tevreden zijn met wat ik heb en kan. Niet gaan afvragen of er nog iets beters is, blij zijn met het vertrouwde en dat ook waarderen.

We worden bedolven onder keuzes maar naar mijn idee maken al die keuzes je niet gelukkiger of voegt het een extra waarde toe. We vinden het fijn om uit iets te kunnen kiezen al van jongs af aan. Dat merk ik als ik aan mijn achterneefje van drie die graag zelf zijn kleren al uitzoekt. Als ik hem vraag wat hij die dag aan wil en ik laat hem uit zijn gehele kledingkast kiezen, slaat lichtelijk de paniek toe, want er is dan zoveel keuze bij hem en zal hij niet in een kwartiertje aangekleed zal zijn. Dus vraag ik hem of hij de trui met de tijger of met graaf Dracula aan wilt.

Kortom keuzes zijn fijn, maar tot zekere maten. Op het internet zijn eindeloos veel filmpjes te vinden over mensen die praten over “The paradox of choice” en de essentie van al die filmpjes is in negen van de tien gevallen, dat we gelukkiger worden van minder keuzes. In een van de filmpjes zegt een man: “having more options lead to greater anxiety”. Deze quote beschrijft voor mij heel duidelijk het probleem van “The paradox of choice”.

Eerste college, eerste Blog..

Nieuw schooljaar, nieuw begin, nieuwe mensen en een nieuwe uitdaging wat voor mij de minor Mediapedagogiek is. Voor deze minor moeten we actief worden op verschillende sociale media en ook een blog gaan schrijven, wat voor mij de grootste uitdaging zal worden. Met het schrijven van theoretische verslagen voor mijn opleiding heb ik weinig tot geen problemen, maar om een blog te schrijven wat de lezers niet alleen zal informeren maar ook te amuseren.. vind ik toch nog wel erg lastig. In mijn blog zal ik mijn bevindingen van het college zo goed mogelijk proberen te verwoorden.

De lezers van dit blog zullen waarschijnlijk alleen mijn medestudenten zijn en hoe ga ik er voor zorgen dat mijn blog niet zo is als ieder ander en dat jullie toch weer iets nieuws lezen. Op de Maxclass zie ik langzaamaan alle blogs verschijnen, terwijl ik die van mij steeds nog aan het aanpassen ben en afvraag of ik het wel goed doe.. Maar goed ik moet door de spreekwoordelijke zure appel heen bijten en mijn blog maar gewoon gaan inleveren.

Ter voorbereiding van het college moesten we het boek “Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding” (de Winter, M. 2011) helemaal lezen. Braaf heb ik het hele boek gelezen. Nadat ik het boek uit had, was voor mij nog niet helemaal duidelijk wat ik nu precies had gelezen en wat ik met deze nieuwe informatie moest.

Gelukkig werd in het bijbehorende college het boek en de belangrijkste begrippen uit het boek uitgebreid besproken. De begrippen waar wij het uitgebreid over hebben gehad waren: de liquid fear, autonomie, participatie, democratie en nog vele andere begrippen. “Wat is liquid fear?” was de vraag die de docent stelde. Tja, vloeibare angst letterlijk vertaald, maar dan weet je nog niet wat het is. In het boek “Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding” (de Winter, M. 2011) staat het beschreven als een angst die je hebt, maar niet precies weet waar deze angst vandaan komt. Wat de oorzaak van je angst is. Bij ieder persoon heeft de liquid fear een andere vorm (vandaar de vloeibaarheid) het kan de angst zijn voor buitensluiting of de angst voor het verliezen van iemand die je dierbaar is. De angst van de liquid fear kan bewust of onbewust worden ervaren.

Na het uitgebreid te hebben gehad over de liquid fear en of wij misschien zelf last hebben van een liquid fear, werd ons de volgende vraag gesteld: “Vind jij jezelf autonoom? En wat is autonoom zijn dan?” In het eerste jaar van mijn opleiding tot onderwijsassistent maakte ik kennis met het begrip autonomie samen met de begrippen: relatie en competentie. Deze begrippen komen uit de studie van Luc Stevens over een goed en pedagogisch verantwoord klassenklimaat. Bij elk begrip hoort een zinnetje, bij relatie: ik hoor erbij, bij competentie: ik kan het en bij autonomie: ik kan het zelf. Het begrip autonoom heeft voor mij de betekenis; iets zelf kunnen. In het college werd uitgelegd dat het zelf iets kunnen steeds lastiger wordt gemaakt door de digitalisering. Denk er maar eens over na.. Je weet even de naam niet meer van die ene acteur of hoe schrijf je dat woord ook alweer.. moet ik deze zin dan of als gebruiken. In plaats van zelf even langer na te denken, kan je het antwoord ook gewoon even googelen.. en dat is wat je dan ook doet. Betekent dit dan dat we niet meer autonoom zijn? Er zijn toch nog zat andere dingen die we wel zelfstandig kunnen doen.

Pfoe, dat was het dan mijn allereerste blog. Hieronder nog een linkje naar een youtube-filmpje die de drie basisbehoeften van een kind uitlegt; relatie, competentie en autonomie. Dit is hoe het begrip autonomie in mijn hoofd zat voor het college..